اﮔﺮﭼﻪ از ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﻗﺮن می‌گذرد اﻣﺎ اﯾﻦ سازه‌ها ﺗﺎ ﭘﯿﺶ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬـﺎﻧﯽ دوم ﭼﻨـﺪان ﻓﺮاﮔﯿـﺮ ﻧﺒﻮدﻧـﺪ. ﺗـﺎ ﭘـﯿﺶ از ﺟﻨـﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺧﯽ سازه‌های ﺧﺎص ﻣﺎﻧﻨﺪ پل‌ها از ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺳﺎﺧﺘﻪ می‌شدند. در اﯾﻦ دوران ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ رﮐﻮد اﻗﺘﺼﺎدی ایالات‌متحده هم‌زمان‌شده ﺑـﻮد سازه‌های ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ empire state ﮐﻪ ﺗﺎ اواﯾﻞ دﻫﻪ ﻫﻔﺘﺎد ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺟﻬﺎن ﺑﻮد ﺑﺎ اﺳﮑﻠﺖ ﻓﻠﺰی ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺣﺘﯽ پل‌های ﺑﺴـﯿﺎر ﺑـﺰرگ ﻣﺎﻧﻨﺪ golden gate ﮐﻪ در ﺳﺎل 1934 ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻓﻮﻧﺪاﺳﯿﻮن ﺧﻮد از ﺑﺘﻦ اﺳـﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮدﻧـﺪ. اﻣـﺎ ﭘـﺲ از ﺟﻨـﮓ ﺟﻬـﺎﻧﯽ دوم و ﺑـﺎ آﻏـﺎز دﻫـﻪ ﭘﻨﺠـﺎه ﻣﯿﻼدی سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ به‌سرعت ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ به‌گونه‌ای ﮐﻪ اﻣﺮوزه در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻏﺎﻟﺐ سازه‌های ﺧﺎص و سازه‌های ﺑﻠﻨـﺪ از ﺑـﺘﻦ ﻣﺴـﻠﺢ ﺳـﺎﺧﺘﻪ می‌شوند. ﭘﺲ از ﮔﺴﺘﺮش ﻓﺮاوان سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ باگذشت ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻧﯿﺎز ﺑﻪ مقاوم‌سازی اﺣﺴﺎس ﮔﺮدﯾﺪ. اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ دﻟﯿـﻞ ﺑﻼﯾـﺎی ﻃﺒﯿﻌـﯽ ﻣﺎﻧﻨـﺪ زﻟﺰﻟـﻪ، ﺑﻼﯾـﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﮓ، ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮردﮔﯽ، ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ و از ﻫﻤﻪ مهم‌تر ﺗﻐﯿﯿﺮات آیین‌نامه‌ها ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻋﺪم اﻧﻄﺒﺎق سازه‌های ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎ آیین‌نامه‌های ﺟﺪﯾﺪ ﮔﺮدﯾﺪ، اﺣﺴﺎس ﺷﺪ. از آﻏﺎز دﻫﻪ ﺷﺼﺖ ﻣﯿﻼدی مقاوم‌سازی سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ آﻏﺎز ﮔﺸﺖ. ﯾﮑﯽ از اوﻟـﯿﻦ روش‌های مقاوم‌سازی دورﮔﯿـﺮی ﺗﯿﺮﻫﺎ و ستون‌های ﺑﺘﻨﯽ ﺑﺎ ورق‌های ﻓﻮﻻدی ﺑﻮد. اﯾﻦ روش ﺑﻪ دﻻﯾﻠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻋﻤﺎل وزن اﺿﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﺳﺎزه و ﺳﺨﺖ ﺑﻮدن اﺟﺮا اﻣـﺮوزه ﮐﻤﺘـﺮ مورداستفاده ﻗـﺮار می‌گیرد. ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد دﯾﮕﺮی ﮐﻪ بعدازآن ﺑﺮای مقاوم‌سازی سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ اراﺋﻪ ﮔﺸﺖ، اﺳـﺘﻔﺎده از ﭘﻠﯿﻤﺮﻫـﺎی الیاف ﻣﺼـﻨﻮﻋﯽ (FRP) ﺑـﻮد. اوﻟـﯿﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎ در ﺳﺎل 1973 اراﺋﻪ ﮔﺸﺖ. اوﻟﯿﻦ ﭘﻞ در ﺳﻮﺋﯿﺲ در ﺳـﺎل 1986 ﺑـﺎ FRP مقاوم‌سازی ﮔﺸـﺖ و به‌تدریج اﺳـﺘﻔﺎده از اﯾـﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺖ به‌گونه‌ای ﮐﻪ در آﻏﺎز ﻫﺰاره ﺳﻮم ﻣﯿﻼدی FRP ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ مهم‌ترین ﻣﺼـﺎﻟﺢ مقاوم‌سازی در ﺳـﻄﺢ ﺟﻬـﺎن ﮔﺮدﯾـﺪ. ﺧـﻮاص ﺑﺴـﯿﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی اﻟﯿﺎف ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ و ﺳﺎدﮔﯽ اﺟﺮای آن ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از آن داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ. ﻋـﻼوه ﺑـﺮ اﯾـﻦ ﺗـﻮان FRP درترمیم سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ در ﺧﻤﺶ و ﺑﺮش، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ درترمیم سازه‌های ﺑﻨﺎﯾﯽ و ساختمان‌های ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ اﯾﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ اﻓﺰوده اﺳـﺖ.
در ﮐﻨﺎر ﻫﻤﻪ ﻣﺰاﯾﺎی ﻓﻨﯽFRP ﻗﯿﻤﺖ تمام‌شده اﯾﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻧﯿﺰ نسبتاً ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ. اﮔﺮﭼﻪ اﻣﺮوزه FRP ﺑﻪ پرکاربردترین ﻣﺼﺎﻟﺢ مقاوم‌سازی در ﺟﻬﺎن تبدیل‌شده اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در اﯾـﺮان ﻣﻬﻨﺪﺳـﺎن از اﯾـﻦ ﻣﺼـﺎﻟﺢ ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺪارﻧﺪ و از آن به‌صورت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤﺪود اﺳﺘﻔﺎده می‌شود. ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ اﯾﻦ اﻣﺮ ﻋﺪم اﻫﻤﯿﺖ مقاوم‌سازی در اﯾـﺮان ﺑﺎﺷـﺪ. به‌هرحال بی‌تردید اﻣﺮوزه ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﺮوﯾﺞ ﻓﺮﻫﻨﮓ مقاوم‌سازی و ﻣﺼﺎﻟﺢ آن‌یکی از ضروری‌ترین ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﮐﺸـﻮر ﻣﺎﺳـﺖ. در اﯾـﻦ ﺗﺤﻘﯿـﻖ ﺳـﻌﯽ ﮔﺮدﯾـﺪه اﺳـﺖ ﮐـﻪ وﺿﻌﯿﺖ مقاوم‌سازی ﺗﯿﺮﻫﺎی T ﺷﮑﻞ ﺗﺤﺖ ﺑﺮش و ﺧﻤﺶ موردبررسی ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ FRP ﻣﺼﺎﻟﺤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﺑﻬﺴﺎزی و مقاوم‌سازی سازه‌های ﺑﺘﻨﯽ مورداستفاده ﻗـﺮار می‌گیرد. ﮔﺮﭼـﻪ اﺧﯿـﺮاً ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎﺗﯽ ﺑـﺮ روی FRP به‌عنوان ﻣﺴﻠﺢ ﮐﻨﻨﺪه اﺻﻠﯽ ﺑﺘﻦ ﻧﯿﺰ انجام‌گرفته اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎرﺑﺮد اﺟﺮاﯾﯽ FRP تاکنون در ﺷﺎﺧﻪ مقاوم‌سازی ﺑـﻮده اﺳـﺖ. در این صورت اﯾـﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ در ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت اوﻟﯿﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺳﺎزه موردمحاسبه ﻗﺮار نمی‌گیرند ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺟﻬﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﺳﺎزه و تعمیر ﯾﺎ ﺑﻬﺴـﺎزی آن مورداستفاده ﻗـﺮار می‌گیرند. اﮔﺮﭼﻪ درترمیم سازه‌های ﺑﻨﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ از FRP استفاده‌شده اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻋﻤﻮم ﮐﺎرﺑﺮد آن در ﺗﯿﺮﻫﺎ، ستون‌ها و اﺗﺼﺎﻻت ﺑﺘﻨﯽ می‌باشد. درمجموع FRP بانام ﮐﺎﻣﻞ Fiber Reinforced Polymer ﻧﻮﻋﯽ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﭘﻠﯿﻤﺮ اﻟﯿﺎف ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻧﯿﺰ می‌گویند.
آن ﺑﺮای مقاوم‌سازی ﺑﻪ دو ﺷﮑﻞ لایه‌های ﭘﯿﻮﻧﺪی و میله‌های ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ (NSM) می‌باشد. ﻫﺮ دو ﻣﻮرد ﻓـﻮق ازنظر ﻓﻨـﯽ ﻏﺎﻟـﺐ ﻣﺸﺨﺼـﺎت ﺑـﺘﻦ را ﺗﻘﻮﯾﺖ می‌نمایند ازجمله ﮐﺎراﯾﯽ در کرنش‌های ﺑﺎﻻ را امکان‌پذیر می‌سازند و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﯾﺎدی اﯾﺠﺎد می‌کنند و دارای ﻋﻤـﺮ ﻣﻨﺎﺳـﺐ می‌باشند. اﻏﻠﺐ سازه‌هایی ﮐﻪ از اواﯾﻞ دﻫﻪ ﻫﺸﺘﺎد ﻣﯿﻼدی ﺑﺎ FRP ﺑﻬﺴﺎزی شده‌اند ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ را اراﺋﻪ داده‌اند ﺑﻄﻮرﯾﮑﻪ اﻣﺮوزه ﺑﺴـﯿﺎری از سازه‌های ﺣﯿﺎﺗﯽ ﺑﺎ FRP مقاوم‌سازی می‌شوند. میله‌های ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ میله‌هایی از ﺟﻨﺲ FRP ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺳﻄﺢ ﺑﺘﻦ ﺟﺎﺳﺎزی می‌شوند اﻣـﺎ لایه‌های ﭘﯿﻮﻧﺪی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻧﺪ دور ﺗﯿﺮ ﯾﺎ ﺳﺘﻮن ﺑﺘﻨﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪه می‌شوند. اﯾﻦ لایه‌ها از دو ﺑﺨﺶ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ اﻟﯿﺎف و ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ تشکیل‌شده‌اند. اﻟﯿﺎف ﻋﻀﻮ ﺑﺎرﺑﺮ ﺳﺎزه ﺑـﻮده و ﺑﺴـﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع، ﻗﻄﺮ ﻓﯿﺒﺮ آن 5 ﺗﺎ 25 ﻣﯿﮑﺮون می‌باشد و ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ الیاف‌ها را در ﻣﺤﻞ و آراﯾﺶ ﻣﻄﻠﻮب ﻧﮕﻪ می‌دارد. الیاف‌ها ﮐﻪ ﻓﺎز تقویت‌کننده ﻫﺴـﺘﻨﺪ ﻗﺴـﻤﺖ اﺻﻠﯽ مقاوم‌سازی را ﺑﺮ عهده‌دارند و درواقع ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ ﻧﯿﺮو را ﺗﺤﻤﻞ می‌نمایند و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ الیاف‌ها ﺑﺎﯾﺴـﺘﯽ اﺳـﺘﺤﮑﺎم ﮐﺸﺸـﯽ ﺑـﺎﻻﯾﯽ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ. اﻣـﺎ ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﭘﻠﯿﻤﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﯿﺎف را در برمی‌گیرد و ﺿﻤﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﻟﯿﺎف از ﺻﺪﻣﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﮐﺎر اﻧﺘﻘﺎل ﻧﯿﺮو را ﺑﻪ اﻟﯿﺎف اﻧﺠـﺎم می‌دهد. ﺿـﻤﻨﺎً ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﭼﺴﺐ اﻟﯿﺎف را ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻧﮕﻪ می‌دارد و اﻟﺒﺘﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﺗﺮک را ﻣﺤﺪود می‌نماید. ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﻗﺒﻞ از سخت شدن رزﯾﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. اﻣﺎ ﺟﺪا از ﺑﺤﺚ مقاوم‌سازی اﺧﯿﺮاً ﮐﺎرﺑﺮد FRP به‌عنوان ﻣﺴﻠﺢ ﮐﻨﻨﺪه اﺻﻠﯽ ﺑﺘﻦ موردنظر ﻣﺤﻘﻘﺎن واﻗﻊ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.
گسیختگی‌های ﺑﺮﺷﯽ و ﺧﻤﺸﯽ از مهم‌ترین ﻣﺪﻫﺎی ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺮای ﺗﯿﺮﻫﺎی ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻧﺸﺪه می‌باشند. ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺧﻤﺸﯽ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺮ ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺮﺷـﯽ ارﺟـﺢ می‌باشد. زﯾﺮا ﮐﻪ اوﻟﯽ ﻧﺮم و دوﻣﯽ ﺗﺮد می‌باشد. ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﻧﺮم اﺟﺎزه می‌دهد ﮐﻪ ﺗﻨﺶ ﺑﺎر ﺗﻮزﯾﻊ ﺷﻮد و اﯾﻦ ﺧﻮد می‌تواند ﻫﺸـﺪاری ﺑـﺮای ﮐـﺎرﺑﺮ ﺑﺎﺷـﺪ درصورتی‌که ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺗﺮد ﺑﺎﺷﺪ، می‌تواند به‌صورت ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺳﺒﺐ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﮔﺮدد. در مقاوم‌سازی ﺧﻤﺸﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ورقه‌های ﺧـﺎرﺟﯽ FRP، ﻧﺸـﺎن داده‌شده ﮐﻪ شکل‌پذیری ﺗﯿﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ مقاوم‌سازی ﻧﺸﺪه ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﺘﺮ می‌باشد. بااین‌وجود اﯾﻦ ﻣﺪ ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ از گسیختگی ﺑﺮﺷﯽ نرم‌تر می‌باشد ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﯾﮏ ﺗﯿﺮ مقاوم‌سازی ﺷﺪه ﺑﺎﯾﺪ دارای ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺮﺷﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮده به‌طوری‌که ﺑﻪ ﻇﺮﻓﺖ ﺧﻤﺸﯽ ﺑﺮﺳﺪ. زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺗﯿﺮ بتن‌آرمه دربرش ﻧـﺎﻗﺺ ﺑﺎﺷـﺪ ﯾـﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺮﺷﯽ آن از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺧﻤﺸﯽ ﺗﯿﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم مقاوم‌سازی ﺧﻤﺸﯽ، مقاوم‌سازی ﺑﺮﺷﯽ ﺑﺎﯾﺪ موردتوجه ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﺑﺎﯾﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ اندازه‌گیری ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺮﺷﯽ ﺗﯿﺮ مقاوم‌سازی ﺷﺪه ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ می‌باشد مقاوم‌سازی ﺑﺮﺷﯽ، ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻠﯿﺪی از اﺳﺘﺮاﺗﮋی مقاوم‌سازی ﺑـﺮای ساختمان‌های بتن‌آرمه را ﺑﺎزی می‌کند. اﺧﯿﺮاً اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻮارﻫﺎی FRP ﺑﺮای ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺧﻤﺸﯽ و ﺑﺮﺷﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ موردتوجه قرارگرفته اﺳﺖ. در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﯾﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻋـﺎﻟﯽ FRP ﻫﺎ ازجمله ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮردﮔﯽ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎﻻ در ﻣﻘﺎﺑﻞ وزن ﮐﻢ انعطاف‌پذیری FRP ﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﻓﯿﺖ ﺷﺪن ﺑـﺎ ﺳـﺎﯾﺮ شکل‌ها و گوشه‌ها ﻫﻤـﻮاره ﺑﺮای مقاوم‌سازی ﺳﻮدﻣﻨﺪ واقع‌شده‌اند ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺮ روی مقاوم‌سازی ﺑﺮﺷﯽ از ﺳﺎل 1990 شروع‌شده اﺳﺖ.
به‌منظور ﺑﺮرﺳﯽ رﻓﺘﺎر ﺗﯿﺮﻫﺎی T ﺷﮑﻞ ﺑﺘﻨﯽ تقویت‌شده ﺑﻪ اﻟﯿﺎف CFRP 4 ﺗﯿﺮ ﺑﺘﻨﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺗﺤﺖ آزﻣـﺎﯾﺶ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ، نمونه‌های آزﻣﺎﯾﺸـﮕﺎﻫﯽ ﺑـﻪ دو ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ.
ﮔﺮوه اول ﺷﺎﻣﻞ ﺗﯿﺮﻫﺎی A1 و A2 ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﯿﺮﻫﺎ دارای ﺿﻌﻒ ﺧﻤﺸﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. در ﮔﺮوه دوم ﺗﯿﺮﻫﺎی B1 و B2 ﺑﻮدﻧﺪ ﮐـﻪ ﺿـﻌﻒ اﯾـﻦ ﺗﯿﺮﻫـﺎ در ﺑﺮش ﺑﻮد. شکل‌های (1) ﺗﺎ (4) ﺗﯿﺮﻫﺎی A1 و B1 ﺑﺪون ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺗﯿﺮﻫﺎی A1 و B2 ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺎز ﺳﺎزهای ﺗﻮﺳﻂ ورق‌های CFRP ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺎرﮔﺬاری ﺗﻮﺳﻂ ﺟﮏ10 ﺗﻨﯽ ﺗﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﮑﺴﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺮﻧﺶ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑﺎن وﺳﻂ در ﻫـﺮ ﻣﺮﺣﻠـﻪ از ﺑﺎرﮔـﺬاری اندازه‌گیری و ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﯾﺪ. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ آزمایش‌ها، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺧﻤﺸﯽ و ﺑﺮﺷﯽ ﺗﯿﺮﻫﺎی تقویت‌شده ﺑﺎ ورق‌های CFRP ﺑﺎ رزﯾﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺤﺖ ﺑﺎر اﺳـﺘﺎﺗﯿﮑﯽ و ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻮع ﺷﮑﺴﺖ و ﻋﻠﻞ ﺷﮑﺴﺖ ﺗﯿﺮﻫﺎ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﻮد.
ﺗﯿﺮﻫﺎی ﮔﺮوه A
ﺗﯿﺮ A1: ﻃﺮاﺣﯽ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﮐﻪ ﺿﻌﻒ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ در ﺧﻤﺶ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺎوﻣﺖ 28 روزه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﮑﻌﺒﯽ آن 20 مگا پاسکال ﺑﻮد.
ﺑﺎرﮔﺬاری ﺑﺮ روی ﺗﯿﺮ A1 اﻋﻤﺎل ﮔﺮدﯾﺪ. اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک ﺧﻤﺸﯽ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ در ﺑﺎر 0.60ton ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺪار ﺑﺎر ﺑﻪ اﯾـﻦ ﺗﯿـﺮ، ترک‌های ﺧﻤﺸﯽ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ در اﻃﺮاف اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک اﯾﺠﺎد ﮔﺮدﯾﺪ ﺑﺎ اداﻣﻪ ﺑﺎرﮔﺬاری، ﺗﺮکﻫﺎی ﺑﺮﺷﯽ ﻧﯿﺰ در ﺗﯿﺮ ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪﻧﺪ اوﻟﯿﻦ ﺗـﺮک ﺑﺮﺷـﯽ در 1.2ton به وجود آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اداﻣﻪ روﻧﺪ ﺑﺎرﮔﺬاری، ﺗﻌﺪاد ﺗﺮکﻫﺎی ﺑﺮﺷﯽ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺖ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﺮض ﺗﺮکﻫﺎی ﺧﻤﺸﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان قابل‌توجهی اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓـﺖ ﺗـﺎ اﯾﻨﮑـﻪ درﺑﺎر ton 2.6 اﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ ﺷﺪ. ﺷﮑﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ همان‌طور ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر می‌رفت از ﻧﻮع ﺧﻤﺸﯽ ﺑﻮده و ﺑـﻪ دﻟﯿـﻞ ﺟـﺎری ﺷـﺪن ﻣﯿﻠﮕﺮدﻫـﺎی ﮐﺸﺸـﯽ ﺻـﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ.
ﺗﯿﺮ A2: ﻣﺸﺨﺼﺎت اﯾﻦ ﺗﯿﺮ دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﯿﺮ A1 می‌باشد و ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔـﺎوت آن در ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﺑـﺘﻦ 28 روزه ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﻣﮑﻌﺒـﯽ آن می‌باشد ﮐـﻪ ﻣﻘـﺪار آن در ﺣـﺪود 18 مگا پاسکال می‌باشد و از ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺘﻦ ﺗﯿﺮ 1 2,A مگا پاسکال ﮐﻤﺘﺮ می‌باشد.
ﺑﺮای ﺗﻘﻮﯾﺖ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ از ورق‌های CFRP ﯾﮏ ﺟﻬﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﺶ ﺗﺴﻠﯿﻢ Mpa 3800 و ﻣﺪول اﻻﺳﺘﯿﺴﯿﺘﻪ Mpa 240000 اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ. ﻋـﺮض، ﻃـﻮل و ﺿﺨﺎﻣﺖ ورق ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ به ترتیب 8cm و 37cm و 0.11mm ﺑﻮد.
ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن می‌بایست ﺳﻄﺢ ﺑﺘﻨﯽ را ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ اﺳﺖ ﻋﻤﻞ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ﺑﺮ روی آن اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد را به‌خوبی آﻣﺎده ﮐـﺮده و گوشه‌های ﺗﯿـﺰ، ﺗﯿﺮ ﺑﺘﻨﯽ را به‌صورت داﯾﺮهای درآورده و ﺳﻄﻮﺣﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺮﻣﯿﻢ دارﻧﺪ به‌خوبی آﻣﺎده می‌شود.
ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ورق‌های CFRP به‌صورت wet lay up می‌باشد و ﺑـﺮای ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﭼﺴـﺐ از ﯾـﮏ ﻣﺨﻠـﻮط ﺷـﺎﻣﻞ دو ﻗﺴـﻤﺖ رزﯾـﻦ اﭘﻮﮐﺴـﯽ و ﯾـﮏ ﻗﺴﻤﺖ سخت‌کننده اﺳﺘﻔﺎده می‌شود ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﻪ ﻣﺪت ﺳﻪ دﻗﯿﻘﻪ به‌خوبی ﺑﻪ ﻫﻢ زده ﺷﻮد. ﻃﺮﯾﻘﻪ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﻮده ﮐﻪ اﺑﺘﺪا به‌وسیله ﻗﻠﻢ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﺨﻠﻮط رزﯾﻦ و سخت‌کننده را ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ از ﺑﺘﻦ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻋﻤـﻞ ﺗﻘﻮﯾـﺖ روی آن اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد، آﻏﺸﺘﻪ ﻧﻤﻮده، ﺳﭙﺲ ورق‌های CFRP را درصورتی‌که ﺟﻬﺖ اﻟﯿﺎف ﺑﻪ ﺟﻬﺖ آرﻣﺎﺗﻮر ﻃﻮﻟﯽ ﺗﯿﺮ ﻣﻮازی ﺑﺎﺷﺪ بر روی ﻗﺴـﻤﺖ آﻏﺸـﺘﻪ ﺑـﻪ رزﯾﻦ ﻗﺮار می‌گیرد و به‌وسیله دﺳﺖ و ﯾﺎ غلتک‌های دﺳﺘﯽ ﺗﻤﺎم چین‌وچروک‌های اﻟﯿﺎف را صاف‌کرده ﺗﺎ هیچ‌گونه ﻓﻀـﺎی ﺧـﺎﻟﯽ ﺑـﯿﻦ ﭼﺴـﺐ و اﻟﯿـﺎف وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎل دوﺑﺎره به‌وسیله ﻗﻠﻢ ﻧﻘﺎﺷﯽ روی اﻟﯿﺎف را ﺑﻪ ﻣﺨﻠﻮط آﻏﺸﺘﻪ ﮐﺮده ﺗﺎ رزﯾﻦ زﯾﺮ و روی اﻟﯿﺎف را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﻨﺪ.
ﭘﺲ از ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ورق‌های ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ، ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﺴﺐ به‌خوبی ﺧﻮد را ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﻌﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﺎرﮔﺬاری را اﻧﺠﺎم داد ﮐﻪ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﯾـﻦ آزﻣﺎﯾﺶ 10 روز ﭘﺲ از ﺗﻘﻮﯾﺖ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺎرﮔﺬاری ﮔﺮدﯾﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎرﮔﺬاری ﺑﺮ روی ﺗﯿﺮ 2 A دﻗﯿﻘﺎً ﺑﺎ ﺗﯿﺮ A1 ﺑﻪ یک‌شکل اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. در اﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﻧﯿﺰ ﻧﺘﺎﯾﺞ کرنش‌سنج و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑـﺎن وﺳـﻂ ﺗﯿـﺮ ﺑﻌـﺪ از ﻫـﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎرﮔﺬاری ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻧﺪ. ﮐﻪ در شکل‌های (5) ﺗﺎ (7) مشخص‌شده اﺳﺖ. اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک ایجادشده در اﯾﻦ ﺗﯿﺮ از ﻧﻮع ﺧﻤﺸﯽ و ﺑـﻪ ﻣﻘـﺪار 1.3ton ﺑـﻮده ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از 2 ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﯿﺮ A 1 می‌باشد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک ﺑﺮﺷﯽ آن ﻧﯿﺰ در ﺑﺎر 1.3ton ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﺗﯿﺮ A 1 می‌باشد.
ﺷﮑﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ در ﺑﺎر 3.4ton اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد و ﻧﻮع ﺷﮑﺴﺖ آن ﻧﯿﺰ به‌صورت ﺑﺮﺷﯽ ﺑﻮد و اﻣﺘﺪاد ﺷﮑﺴﺖ آن از ﻣﺤﻞ بارگذاری ﺷـﺪه به‌صورت ﻣﻮرب ﺗﺎ نزدیکی‌های تکیه‌گاه اداﻣﻪ می‌یابد.
نمودار بار-تغییر مکان کشیی تیر A1 و A2
نمودار بار-کرنش فشاری تیر A1 و A2
نمودار بار-کرنش کشیی تیر A1 و A2
ﺗﯿﺮﻫﺎی ﮔﺮوه B:
ﺗﯿﺮ:B 1 ﻃﺮاﺣﯽ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﮐﻪ ﺿﻌﻒ آن در ﺑﺮش ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺎوﻣﺖ 28 روزه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﮑﻌﺒﯽ آن 180 مگا پاسکال ﺑـﻮد. ﺑﺎرﮔـﺬاری ﺑـﺮ روی ﺗﯿـــﺮ B1، ﻣﻄـــﺎﺑﻖ ﺗﯿﺮﻫـــﺎی ﻗﺒـــﻞ ﺻـــﻮرت ﮔﺮﻓﺘـــﻪ ﮐـــﻪ ﺑـــﺎر اوﻟـــﯿﻦ ﺗـــﺮک ﺧﻤﺸـــﯽ آن 1.01ton می‌باشد. ﺑـــﺎ اداﻣـــﻪ روﻧـــﺪ ﺑﺎرﮔـــﺬاری، ترک‌هایی به‌صورت ﺧﻤﺸﯽ، ﺑﺮﺷﯽ در ﺑﺎر 1.3ton اﯾﺠﺎد ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺎر، ﺗﺮکﻫﺎی ﺑﺮﺷﯽ ﻧﯿﺰ در ﺗﯿﺮ اﯾﺠﺎد ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﺎ اداﻣﻪ روﻧـﺪ ﺑﺎرﮔـﺬاری، ﺑـﻪ ﺗﻌﺪادﺗﺮکﻫﺎی ﺑﺮﺷﯽ اﺿﺎﻓﻪ ﮔﺮدﯾﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ در ﺑﺎر 2.6ton ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ ﺷﺪ؛ و ﺷﮑﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ همان‌طور ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر می‌رفت از ﻧﻮع ﺑﺮﺷﯽ ﺑﻮد.
ﺗﯿﺮ B2: ﻣﺸﺨﺼﺎت اﯾﻦ ﺗﯿﺮ دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﯿﺮ B1 و ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت آن در ﻣﻘﺎوﻣﺖ 28 روزه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﮑﻌﺒـﯽ آن 200 مگا پاسکال ﮐـﻪ ﻣﯿـﺰان 2 مگا پاسکال از ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺘﻦ B1 ﺑﯿﺸﺘﺮ می‌باشد. ﺑﺮای ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﺮﺷﯽ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ از ورق‌های CFRP ﺑﻪ ﻋﺮض 5cm و ﺑﻪ ﻃﻮل 22cm و ﺑﻪ ﺷﮑﻞ U اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﯿﻦ ورق‌های ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ به‌اندازه 3cm ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ. ﮐﻪ ﻋﻠﺖ اﯾﻦ اﻣﺮ اوﻻً ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐـﻪ ﺑﺘـ ﻮان در ﺣـﯿﻦ ﺑﺎرﮔـﺬاری ترک‌های به وجود آﻣﺪه را به‌وضوح ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد و ﺛﺎﻧﯿﺎً ﻣﻘﺪار ﺗﻘﻮﯾﺖ به‌اندازهای ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺘـﻮان ﺷـﺎﻫﺪ ﺷﮑﺴـﺖ ﺑﺮﺷـﯽ ﺑـﻮد ه و ﺣـﺪاﮐﺜﺮ ا ﻓـ ﺰاﯾﺶ ﻇﺮﻓﯿـﺖ ﺑـﺎرﺑﺮی ﺗﯿـﺮ تقویت‌شده را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻤﻮد. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ورق‌های CFRP و ﻧﻮع رزﯾﻦ و روش ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻧﯿﺰ ﻋﯿﻨﺎً ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﯿﺮ 2 A می‌باشد. ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺧﻤﺸـﯽ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﺮﺷﯽ دارد در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺧﻤﺸﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ اﻟﯿﺎف ﺑﺎ ﺟﻬﺖ آرﻣﺎﺗﻮر ﻃـﻮﻟﯽ ﻣـﻮازی ﺑﻮدﻧـﺪ. در ﺗﻘﻮﯾـﺖ ﺑﺮﺷـﯽ ﺟﻬـﺖ اﻟﯿـﺎف ﺑـﺎ ﺟﻬﺖ آرﻣﺎﺗﻮر ﻋﺮﺿﯽ ﻣﻮازی می‌باشد.
ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ 10 روز از ﻋﻤﻞ ﺗﻘﻮﯾﺖ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺎرﮔﺬاری ﺑﺮ روی ﺗﯿﺮ B2 ﮔﺮدﯾﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎرﮔﺬاری ﻋﯿﻨـﺎً ﻣﺸـﺎﺑﻪ ﺗﯿـﺮ B1 ﺑـﻮد و ﻧﺘـﺎﯾﺞ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﮐﺮﻧﺶ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑﺎن در هر گام ﺑﺎرﮔﺬاری در ﻫﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ در شکل‌های (8) ﺗﺎ (10) مشخص‌شده اﺳﺖ. آنچه از آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎرﮔﺬاری اﯾﻦ ﺗﯿﺮ مشاهده‌شده ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﻮد ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک مشاهده‌شده در اﯾﻦ ﺗﯿـﺮ از ﻧـﻮع ﺧﻤﺸـﯽ و ﺑـﻪ ﻣﻘـﺪار 1.1ton ﺑـﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎری ﺧﺎرج از اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک ﺑﺮﺷﯽ ایجادشده در اﯾـﻦ ﺗﯿـﺮ در ﺑـﺎر 1.9 ton ﺑـﻮد ﮐـﻪ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﺗﯿـﺮ B1 ﮐـﻪ در ﺑـﺎر 1.3ton اوﻟﯿﻦ ﺗﺮک ﺑﺮﺷﯽ آن ﭘﺪﯾﺪار ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار قابل‌توجهی اﻓﺰاﯾﺶ ﻇﺮﻓﯿﺖ را ﻧﺸﺎن می‌دهد. ﺑﺎ اداﻣﻪ روﻧﺪ ﺑﺎرﮔﺬاری، ﺗﺮکﻫـﺎی ﺑﺮﺷـﯽ ﺑﯿﺸـﺘﺮی در ﺗﯿﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ درنهایت در ﺑﺎر 4.6ton اﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ رﺳﯿﺪ در اﯾﻦ ﺷﮑﺴﺖ ورق CFRP درحالی‌که لایه‌ای از ﺑﺘﻦ ﺑـﻪ آن ﭼﺴـﺒﯿﺪه ﺑﻮد از ﺗﯿﺮ ﺟﺪا ﺷﺪ. ﺷﮑﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﯿﺮ از ﻧﻮع ﺑﺮﺷﯽ ﺑﻮده و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻓﺰاﯾﺶ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮی ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﺎﻻﯾﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﯾﺪ.
نمودار بار-تغییر مکان کشیی تیر B1 و B2
نمودار بار-کرنش فشاری تیر B1 و B2
نتیجه‌گیری
این مقاله به همت ﺣﻤﯿﺪ رﺿﺎ ﻧﺎﺻﺮی ، ﻣﺤﻤﻮد ﻣﯿﺮی ،ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﻧﮋاد، ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ارﺟﻤﻨﺪﻓﺮد تهیه شده است.
بلوک هبلکس یا بلوک سبک AAC چیست؟ ساخت مصالح نوینی مانند بلوک هبلکس (Heblex block)…
روش های اتصال میلگرد بستر به ستون و وادارها مطابق پیوست ۶ آیین نامه ۲۸۰۰…
سنگ‌های کوپ به سنگ‌هایی گفته می‌شود که مستقیماً از معدن استخراج می‌شوند و سپس برای…
سنگ اسلب چیست؟ سنگ اسلب یکی از انواع سنگ های ساختمانی است که از سنگ…
چالش طراحی و محاسبات وال مش نوین ترین روش مهار دیوار در ساختمان اجرای وال…