پوشش GRP یا فایبر گلاس و مراحل اجرای آن بر روی سطوح مختلف

پوشش GRP برای چه نوع سازه هایی استفاده می شود؟

فایبرگلاس یا پوشش GRP چسبندگی عالی روی سطوح دارد. کاربردهای معمول پوشش GRP شامل دیوارها و کف می شود. همچنین برای ویژگی های تخصصی بیشتر بر روی مخازن مواد شیمیایی، لوله های آب آشامیدنی، ناودان ها، خندق ها و کانال های زهکشی می شود.

مراحل نحوه اتصال پوشش GRP به چه صورت است؟

با فرض اینکه سازه زیرین تعمیر شده و در شرایط فیزیکی خوبی قرار دارد، چندین مرحله لازم است:

در سطح ممکن است انواع آسیب دیدگی همچون ترک وجود داشته باشد. آسیب دیدگی ها باید قبل از اجرا پوشش GRP شناسایی و با استفاده از محصولات ترمیم و مقاوم سازی سازه همچون ملات ترمیم بتن ترمیم و بازسازی شوند. برای ایجاد سطح یکنواخت ‌تر، ممکن است نیاز به صاف کردن آنها داشته باشند. در این مورد ممکن است مقداری سنگ زنی یا سنباده سطحی مورد نیاز باشد.

ابتدا ضایعات سست را برداریم

بسته به کاربرد، توصیه می شود هر گونه زباله یا تکه های سست را از سطح جدا کنید.

سطح را عاری از هرگونه برآمدگی می کنیم

سندبلاست، شات بلاست یا هر شکل دیگری از ساییدگی را می توان استفاده کرد.

مطمئن شوید که نواحی تیز و غیر یکنواخت بتن برداشته شده است.

هنگام انجام این فرآیند حتما از عینک، دستکش و ماسک استفاده بشود تا از مشکلات ناشی از گرد و غبار جلوگیری شود.

اگر سطح بتن است،رطوبت بتن را با خشک کردن می گیریم

قبل از اجرای پوشش GRP ، از خشک بودن بتن مطمئن بشوید. بتن تازه ریخته شده به علت سطح بالای رطوبت در حدود 4 تا 6 هفته طول می کشد تا خشک بشود. به همین ترتیب ممکن است در هنگام خشک شدن نیز با اجزای شیمیایی آلوده شده باشد.

این مواد شیمیایی و رطوبت با رزین ها و چسب ها تداخل دارند. برای جلوگیری از تداخل با اتصال، بتن باید رطوبت پایینی داشته باشد. توصیه های مربوط به سطوح رطوبت برای کف بتنی استاندارد با توجه به سیستم اندازه گیری مورد استفاده و نوع بتن متفاوت است.

گرد و غبار و زباله های اضافی را از روی سطح حذف می کنیم

هنگامی که سنگ زنی یا انفجار سطحی انجام شد، احتمالاً مقداری گرد و غبار و زباله وجود دارد. اینها باید حذف شوند تا سطحی تمیز و قابل چسبندگی رزین ایجاد شود. گرد و غبار اضافی از چسبندگی قوی بین GRP و سطح جلوگیری می کند، بنابراین باید مراقب حذف آن بود.

از یک پرایمر رزینی بر روی سطح متخلخل استفاده می کنیم

اگر یک سطح متخلخل باشد پس به طور پیش فرض دارای ترک‌های کوچک است. با استفاده از یک پرایمر که نسبتاً چسبناک است  مانند پرایمر بتن به راحتی می‌توان منافذ و ترک‌های کوچک را برطرف کرد. پرایمر را می‌توان باید با استفاده از قلم مو در مقیاس‌های کوچکتر و از غلتک فوم در مقیاس‌های بزرگتر اعمال کرد.

CSM یا الیاف محافظ سطح را آماده می کنیم

CSM یک الیاف محافظ است. با استفاده از CSM می توان در برابر عوامل مختلف مقاوم است. اندازه CSM را بدست بیاورید و آنرا برش بزنید. حفاظت بتن ساخته شده از پوشش GRP معمولاً نیاز به حفاظت قوی تری دارد.

در بیشتر موارد، 450 یا 600 گرم CSM توصیه می شود. اعمال‌کننده‌ها باید CSM را به بخش‌های قابل مدیریت برش داده و اندازه آن را متناسب با ناحیه تعیین‌شده برش دهند. برای کف های بتنی، این باید بزرگتر از تعمیرات کوچک باشد.

در همه موارد، CSM باید از ناحیه ای که در آن اعمال می شود بیشتر باشد. همپوشانی بخش‌های CSM به سطحی از مهارت و درک نیاز دارد. این برای اطمینان از این است که لمینت یک مانع بدون درز باقی می ماند.

رزین را بر روی CSM اضافه می کنیم

رزین را با کاتالیزور مخلوط کنید و از یک غلتک فوم اشباع شده در این مخلوط استفاده کنید تا آن را پراکنده کرده و داخل تشک بکشید. سپس از یک غلتک پارویی برای یکپارچه سازی لمینت استفاده کنید، سطح لمینت شده را صاف کنید و حباب های هوا و رزین اضافی را خارج کنید. این مهم است زیرا حباب‌های هوا باعث ایجاد ضعف‌های ساختاری در کامپوزیت می‌شوند که یکی از دلایل اصلی نقص است. رزین تازه کاتالیز شده باید بلافاصله استفاده شود. هنگامی که کاتالیزور به رزین اضافه شد، قابلیت چسبندگی و ضد آب بودن خود را از دست می دهد.

وجود هوا را در مخلوط رزین چک می کنیم

اطمینان حاصل کنید که مخلوط رزین و کاتالیزور با دقت اما کاملاً مخلوط شده است. از حباب های بیش از حد هوا اجتناب کنید، اما مطمئن شوید که کاتالیزور به طور کامل در رزین پخش شده است. هوای اضافی باعث ایجاد حباب می شود که لمینت را ضعیف می کند و پوشش GRP یا پوشش فایبر گلاس به خوبی اجرا نمی شود.

این مرحله باید زمانی انجام شود که هوا خشک است. آب و حتی سطوح کم رطوبت در فرآیند عمل آوری اختلال ایجاد می کند. اگر شک دارید، بهتر است صبر کنید تا یک دوره خشکی وجود داشته باشد.

زمانی را به خشک شدن رزین اختصاص می دهیم

پس از اینکه لمینت یکپارچه شد، اجازه دهید سفت شود. این به رزین زمان می دهد تا به صورت متقاطع پیوند بخورد و ساختاری قوی ایجاد کند. زمان پیشنهادی برای زمستان 12 ساعت و برای تابستان 6 ساعت است.

یک پوشش رزینی آماده می کنیم

پس از سفت شدن لمینت، روکش را آماده کنید. این شامل مخلوط کردن آن با یک کاتالیزور و یک رنگ برای افزودن رنگ با استفاده از فرآیند مشابهی است که برای رزین پلی استر استفاده می شود. برای کاربردهای کف، مانند مواردی که در تراس ها، راهروها، بالکن ها و در مناطق مرطوب یا لغزنده استفاده می شود، یک پوشش GRP ضد لغزش مطلوب است.

این شامل افزودن مقدار مشخصی از سنگدانه های غیر لغزنده به پوشش رویی در طول فرآیند اختلاط است.برای به دست آوردن مقدار بهینه سنگ ریزه بدون لغزش در هر حجم پوشش GRP رویی، به دستورالعمل های سازنده مراجعه کنید. قبل از استفاده اطمینان حاصل کنید که ماسه به خوبی مخلوط شده است.

کاربرد لایه رویی در پوشش GRP چیست؟

یک لایه رزین پوششی روی سطح بتن چند لایه بریزید. مراقب باشید از استفاده بیش از حد خودداری کنید زیرا باعث ایجاد یک سطح بیرونی شکننده می شود. در عین حال، اطمینان حاصل کنید که رزین کافی برای پوشاندن لمینت CSM فیبر شیشه ای وجود دارد. از یک غلتک فوم برای پخش کردن پوشش روی سطوح بزرگتر استفاده کنید. به دستورالعمل های سازنده برای مقادیر خاص رزین در هر متر مربع لمینت مراجعه کنید. برای انتخاب نوع رزین مورد نظر متناسب با پروژه و دریافت مشاوره از کارشناسان افزیر در مورد قیمت خرید رزین وینیل استر برای لاینینگ مخازن GFRP با ما در تماس باشید.

زمانی را به خشک شدن پوشش GRP رویی اختصاص می دهیم

پس از اعمال پوشش GRP رویی، زمان کافی برای سفت شدن آن را در نظر بگیرید. زمان پیشنهادی برای زمستان 12 ساعت و برای تابستان 6 ساعت است.