رزین های بی شماری وجود دارند که هر کدام کاربرد مخصوص به خود را دارند. هنگام انتخاب رزین برای پوشش و لاینینگ مخازن باید به نکاتی توجه کنیم، تا انتخاب رزین ما برای این پوشش ها درست باشد. در اینجا در ارتباط با سه رزین پلی استر، رزیناپوکسی و رزین پلی اورتان چند بررسی انجام شده است.
برای انتخاب رزین پوشش با ابتدا باید به چهار سوال در ارتباط با آن پاسخ بدهیم. پس از پاسخ به هر سوال می توانیم مشخص کنیم که انتخاب کدام رزین برای ما مناسب تر است.
برای کمک به انتخاب رزین مناسب برای اطمینان از ترمیم دائمی، دانستن اطلاعات محصول و سطحی که آن را ترمیم می کنید، بسیار مهم است. ممکن است انتخاب رزین نادرست، خود باعث آسیب بیشتر به سطح بشود.
مواد تقویت کننده اصلی مورد استفاده الیاف شیشه ای (فایبر گلاس) و فیبر کربن هستند. فایبرگلاس یک الیاف رشته ای است که با تکه های خرد شده شیشه و بافت سطحی بافته شده است. و فیبر کربن در پارچه با الگوهای بافته شده مختلف عرضه می شوند.
رزین ها بسته به محیط، واکنش متفاوتی از خود نشان می دهند. دما یکی از پارامترهای کلیدی است. زیرا دماهای بالاتر باعث عمل آوری سریعتر رزین ها می شود. به همین دلیل است که کار با رزین باید همیشه بین 15 تا 25 درجه سانتی گراد انجام شود. زمان اجرای هر رزین به تولید آن بستگی دارد.
ارزیابی شرایط محیطی خارجی که قطعه تمام شده شما در طول عمر خود با آن مواجه خواهد شد، مهم است. به طور مثال ممکن است انتخاب رزین شما نادرست باشد و پوشش نتواند در مقابل عوامل اسیدی مقاوم باشد. عمر پوشش رزین بسته به دما و نوع رزین مورد استفاده می تواند بسیار متفاوت باشد.
اطمینان حاصل کنید که هنگام انتخاب رزین خود، دما و زمان مورد نیاز را در نظر گرفته اید. اگر شک دارید با تامین کننده خود در مورد زمان کار تماس بگیرید. در هر دو مورد، ضروری است که کاتالیزور یا سخت کننده به طور کامل مخلوط شود تا از یکنواخت شدن اطمینان حاصل شود.
رزین های پلی استر دارای پیوند شیمیایی قوی با سایر قطعات پلی استر و اکثر پلاستیک های ترموست هستند. این رزین می تواند به چوب و برخی فلزات بچسبد. رزین های پلی استر حاوی استایرن هستند، که می تواند مواد پلی استایرن و پلی پروپیلن را حل کند. پس باید در انتخاب رزین دقت لازم انجام بشود. اگر در حال ترمیم یک محصول پلی استر یا قطعه غیر بحرانی هستید، باید از رزین پلی استر استفاده کنید.
به طور کلی، می توانید هر ماده تقویت کننده را با رزین پلی استر مرتبط کنید.
رزین های پلی استر با یک کاتالیزور ترکیب می شوند که منجر به پلیمریزاسیون می شود. عمر پوشش رزین های پلی استر بسته به مقدار کاتالیزور مورد استفاده قابل افزایش یا کاهش است. همیشه از خواندن برگه اطلاعات برای راهنمایی در مورد رزین های خاص اطمینان حاصل کنید. بنابراین، تغییر طول عمر پوشش رزین با تغییر مقدار کاتالیزور آسان است.
برای تعمیرات اولیه سطح رزین پلی استر مناسب است. اگر قرار است قطعه در معرض محدودیت‌های شیمیایی بالا قرار گیرد بهتر از یک رزین قوی تر استفاده بکنیم.
برای عملیات استاندارد، رزین پلی استر با نیازهای شما مطابقت دارد. در شرایط سخت، رزین اپوکسی نتایج بهتری به همراه خواهد داشت.
رزین اپوکسی در هنگام چسباندن دو قطعه به یکدیگر پیوند قوی تری ایجاد می کند. همچنین خاصیت چسبندگی بهتری با سطوحی مانند چوب، فلز یا بتن دارد.
اگر ترمیم سطح حیاتی یا ساختاری باشد، باید استفاده و انتخاب رزین اپوکسی در نظر گرفته شود. زیرا پلی استر در این مورد عملکرد ضعیفی دارد.
اگر کاربرد شما چسباندن، تحمل بار یا ترمیم قطعه است، پس باید با انتخاب رزین اپوکسی کار را پیش ببرید. یادتان باشد که هر سطحی که در حال ترمیم آن هستنید باید عاری از آلودگی باشد. همچنین قبل از اعمال رزین باید سطح نمره گذاری بشود.
اپوکسی معمولاً با کربن استفاده می شود، اما می توان از فایبرگلاس نیز استفاده کرد. اگر از الیاف فایبرگلاس با رزین اپوکسی استفاده می کنید، دقت کنید که باید به شکل پودری باشد.
رزین های اپوکسی با یک نسبت دقیق با سخت کننده ترکیب می شوند تا پلیمریزاسیون حاصل شود. اگر زمان کار طولانی تری مورد نیاز باشد، ممکن است یک کاتالیزور کندتر لازم باشد.
رزین اپوکسی بسیار قوی و مقاوم است. بنابراین، برای مواردی که محصول با شرایط شدید مانند اتومبیل های مسابقه ای، هواپیما یا خوردگی مخازن مواجه می شود، انتخاب رزین اپوکسی بهتر است. رزین اپوکسی در برابر اسمز بسیار مقاوم است، بنابراین بهترین انتخاب برای لوله های انتقال زیر آب است.
از رزین پلی اورتان می توان بر روی لوله ها استفاده کرد و باعث افزایش عمر آنها شد.
پوشش این رزین از نظر مقاومت قلیایی نسبت به اپوکسی کمتر است. ولی مقاومت عالی در برابر خوردگی دارد. و در برابر نفت، اسید، مواد شیمیای و گازهای صنعتی مقاوم است.
ولی با توجه به اینکه در رزین پلی اورتان، پایداری ذخیره سازی پلی ایزوسیانات ضعیف است باید برای جلوگیری از ژل شدن از محیط های مرطوب جدا بشود.
رزین پلی اورتان می تواند با انواع رزین ها قابل اختلاط باشد و فرمول اختلاط را می توان برای برآورده کردن نیازهای مختلف برای استفاده تنظیم کرد.
این پوشش از خواص فیزیکی و مکانیکی خوبی برخوردار است. این پوشش، سخت، روشن، انعطاف پذیر، چسبندگی قوی، مقاوم در برابر سایش است.
این پوشش در برابر نشت مواد شیمیایی و آب همچنین در برابر فرورفتگی، ترک خوردن و بریدگی مقاوم است.
رزین پلی اورتان را می توان بدون اعمال حرارت و در دمای اتاق یا دمای پایین تر، حتی در صفر درجه سانتیگراد عمل آوری کرد.
طول عمر این پوشش نسبت به اپوکسی بهتر است به همین دلیل قیمت پوشش پلی اورتان نسبتاً بالا است.
چرا عایق رطوبتی دیوار مهم است؟ نکاتی برای جلوگیری از نفوذ رطوبت اهمیت استفاده از…
عایق ساختمانی چیست و چرا اهمیت دارد؟ عایق ساختمانی مجموعه‌ای از مواد و روش‌هاست که…
تعرفه عایق‌سازی ساختمان: هزینه‌ها را بشناسید و صرفه‌جویی کنید! عایق کاری ساختمان به‌عنوان راهکاری برای…
چگونه از نفوذ آب در شرایط فشار بالا جلوگیری کنیم؟ فشارهای وارده به ساختمان که…
آب بندی فشار مثبت بتن چیست؟ آب‌بندی بتن به مجموعه اقداماتی اطلاق می‌شود که با…
وال مش چیست و چرا به صنعت ساخت و ساز معرفی شد؟ اولین دلیل روی…
نمایش دیدگاه
سلام ممنون بابت مطلب مفیدتون
من از این متن اینطور برداشت کردم که رزین پلی اورتان بعد از خشک شدنش باز ممکنه در کنار اب ژله ای بشه!!!! با این حساب اگه کف پوش سالنی از این رزین ساخته شده باشه اونجا رو نمیشه شست
بین این رزین ها کدوم برای کف پوش مناسبه
با عرض سلام و درود، خیر کفپوش پلی اورتان قابل شستشو هست و در تماس با آب مقاومتش رو حفظ می‌کنه