مقاوم سازی اعضای سازه ای بتن مسلح

راهنمای مطالعه

مقاوم سازی اعضای سازه ای بتن مسلح به منظور جلوگیری از مشکلات بیشتر در بتن با اهمیت می‌باشد. مقاوم سازی اعضای بتن مسلح با پایش و تشخیص ترک‌ها و
بعد از آن بکارگیری اقدامات مقاوم سازی مناسب آغاز می‌گردد. در ادامه به گام‌های مورد نیاز در این فرآیند اشاره می‌گردد:

1. پایش و تشخیص ترک‌ها

بعد از آشکار شدن ترک‌ها در اعضای سازه ای بتن مسلح، یافتن علت اصلی ترک‌ها مهم می‌باشد. در صورتی که مشخص گردید ترک‌ها در بتن به علت خوردگی فولاد به وجود آمده است، بررسی‌ها و تست‌های میدانی بیشتری مانند تست‌های مخرب (تست مغزه گیری) و تست‌های غیر مخرب (چکش برجهندگی، روش سرعت پالس فراصوت و مکان یابی میلگرد و…) نیاز می‌باشد.
مقدار ترک، ورقه ورقه شدن پوشش بتن و خوردگی فولاد را برای هرکدام از اعضاء تعیین کنید.
شرایط بتن برای مثال تخلخل، جداشدگی دانه‌ها و ضخامت و شرایط کاور بتن مشخص گردد.
مقدار آسیب وارده به میلگردها مشخص گردد.
گسیختگی تعمیرات پیشین ،در صورت وجود، مورد بررسی قرار گیرد

2. تعمیر ترک‌های بتن

مصالح زیر معمولا برای تعمیر ترک‌ها و بهسازی سازه‌های بتن مسلح مورد استفاده قرار می‌گیرد.

(i) سیمان پرتلند:

تزریق دوغاب سیمان با و یا بدون مواد پلیمری برای درزگیری کردن شکاف‌ها، منافذ یا ترک‌ها.
ترکیب با روان ساز یا بدون روان ساز‌ها برای جایگزینی کاور بتن یا پوشش سطح.
Microcrete: شاتکریت به عنوان جایگزینی برای بتن یا کاور بتن.
بتن با و یا بدون روان ساز‌ها برای جایگزینی بتن موجود.

(ii) بتن پلیمری بهسازی شده (PMC)

بتن پلیمری بهسازی شده یا ملات سیمان با استفاده از لاتکس پلیمری از جمله اکریلات‌ها و SBR ( لاستیک استایرن – بوتادیان)

(iii) رزین‌های اپوکسی

با یا بدون اضافه کردن مواد پرکننده اضافی مانند سیمان کوارتز برای تزریق یا تعمیر بتن. رزین‌های پلیمری با یا بدون مواد پرکننده اضافی برای تعمیر بتن.

(iv) بتن فرو سیمانی

فروسیمان یک نوع مصالح تقویت کننده مرکب از سیم توری بافته شده از آهن گالوانیزه و ملات ماسه سیمان بهسازی شده با پلیمرها یا دیگر مواد شیمیایی می‌باشد. بتن فرو سیمانی به منظور جایگزینی با کاور بتن پوشیده شده استفاده می‌گردد.

(v) انتخاب مصالح

انتخاب مصالح به داده های آزمایش بستگی دارد.

3. روش‌های تعمیر بتن

در صورتی که خوردگی میلگرد هنوز شروع نشده باشد ولی کربناته شدن بتن شروع شده و ترک‌ها نازک باشند، استفاده از پوشش پلیمری یا رزین‌های اپوکسی یا ملات‌های بهسازی شده با پلیمر از ورود رطوبت، CO2 و O2 و… جلوگیری کرده یا آن را به تاخیر می‌اندازد. این نوع پوشش‌ها از خوردگی بتن برای یک دوره ی 10 تا 15 ساله جلوگیری می‌کند.
در صورتی که خوردگی شروع شده باشد، فرآیند زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

(i) بتن سست برداشته شده تا تمامی میلگردهای اطراف نمایان گردند.

(ii) با استفاده از برس‌های فلزی و یا پاشش سیمان زنگ زدگی میلگرد برطرف شود.

(iii) زنگ زدا و ضد زنگ مورد استفاده قرار بگیرد.

(iv) در صورت نیاز میلگرد‌های زنگ زده با استفاده از مهار نظیر اتصالات برشی مقاوم سازی شود.

(v) روکش سطحی (روکش پیوند جهت فراهم آوردن اتصال بین بتن قدیمی و بتن جدید) از پلیمر یا روکش‌های پیوندی با پایه اپوکسی استفاده گردد.

(vi) از یکی از روش‌های اتصال به منظور باز گرداندن بتن به تراز سطح اولیه استفاده گردد. ملات‌های بهسازی شده با پلیمر برای این منظور بسیار مناسب می‌باشند. این مواد می‌تواند با یا بدون guiniting استفاده شود.

(vii) تزریق دوغاب سیمان یا دوغاب پلیمری اصلاح شده یا اپوکسی به منظور پر کردن منافذ یا ترک‌های داخلی یا کرمو شدن بتن.

(viii) استفاده از پوشش محافظ مناسب

در صورتی که وضعیت بتن اولیه بسیار بد باشد و تزریق ملات نتواند عضو مورد نظر را برای باربری مورد نیاز تقویت کند، ژاکت بتن مسلح، برای قسمت بتنی مورد نظر می‌تواند مورد تامین گردد.

(i) تامین سیستم نگهدارنده ی مورد نیاز برای سازه.

(ii) بتن سست شده برداشته شود.

(iii) سطح مورد نظر تمیز شده و زنگ زدگی میلگرد برطرف گردد.

(iv) زنگ زدا و ضد زنگ مورد استفاده قرار بگیرد.

(v) تعبیه آرماتورهای اضافی اطراف مقطع مورد نظر.

(vi) تعبیه قالب بندی مورد نیاز.

(vii) تعبیه پوشش پیوندی با پایه پلیمری بین بتن قدیمی و بتن جدید.

(viii) ریختن بتن ترکیب شده با روان کننده‌ها با ضخامت، مقاومت و کارایی مورد نیاز.