مقاوم سازی دال بتنی دارای بازشو
مزایای زیاد دال‌های بتن آرمه سبب کاربرد وسیع و بسیار زیاد این نوع از المان‌ها شده است. در این بین بنا به دلایلی نظیر تغییر کاربری، محدودیت‌های معماری، عبور لوله‌های تاسیساتی و غیره از بازشو در سطح دال استفاده می‌شود. وجود بازشو در یک دال دو طرفه ممکن است مسائلی را در ارتباط با ظرفیت خمشی اجزای دال، کنترل خیز و نیز کنترل برش در دال ایجاد کند.
آیین نامه‌های بتن وجود بازشو با هر اندازه را در یک دال دو طرفه مجاز می‌داند مشروط بر این که با یک تحلیل مناسب نشان داده شود که مقاومت طراحی معادل حداقل مقاومت مورد نیاز بوده، و تمام شرایط بهره برداری و ازجمله محدودیت‌های مربوط به خیز کنترل می‌شوند.
بازشوها نه تنها سختی و مقاومت دال را کاهش می‌دهند بلکه ممکن است مودهای گسیختگی را نیز تغییر دهند. میزان تاثیر بازشو بر رفتار سازه ای دال به شکل، اندازه و محل قرارگیری آن در دال بستگی دارد. در مورد بازشوهایی که پس از ساخت در دال ایجاد می‌شوند، موضوعاتی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد. اول، چنین بازشوهایی ممکن است مسیر اصلی انتقال بار را از بین ببرند و مسیر ثانویه نیز در اغلب موارد ناکافی است. دوم، مقاومت خمشی دال‌های با بازشو با لنگر‌های ایجاد شده به علت بارهای داخلی متفاوت است. مقاوم سازی چنین دال‌هایی به تبع مشکل تر است. خوش بختانه تکنیک مقاوم سازی با FRP راهی برای افزایش مقاومت خمشی و ساخت مسیر انتقال بار مورد نظر را در اختیار ما می‌گذارد. ویژگی‌های ممتازی چون نسبت بالای مقاومت به وزن، دوام در برابر خوردگی، سرعت و سهولت در حمل و نصب باعث شده است که استفاده از مصالح FRP به سرعت گسترش یابد.
