آزمایش هافسل (پتانسیل خوردگی بتن)

آزمون Half Cell آزمایش هافسل (اختلاف پتانسیل الکتریکی) یکی از روش‌های الکتروشیمیایی آزمون خوردگی می‌باشد. خوردگی میلگرد‌های درون بتن یک واکنش الکتروشیمیایی می‌باشد. در بتن تازه که در آن مقدار PH بالاتر از ۱۲ می‌باشد میلگردها به طور طبیعی توسط بتن محافظت می‌شوند. هنگامی که غلظت یون های کلر در اطراف میلگردها افزایش می‌یابد و یا زمانی که کربناسیون به سطح میلگرد می‌رسد خوردگی آغاز می‌شود. سلول‌های خوردگی الکتروشیمیایی بیشماری بر سطح آرماتورها تشکیل می‌شود. نیرویی که باعث پیشرفت خوردگی می‌شود انرژی نهفته دورن فولاد می‌باشد که در طول پروسه تولید فولاد ذخیره شده است. آزمایش پتانسیل خوردگی هافسل بر روی بتن هایی که دارای آرماتورهای بدون پوشش می‌باشند قابل انجام است. این آرماتورها از نظر الکتریکی پیوسته بوده و هیچ مانعی بین سطح آرماتور و محل قرارگیری الکترود هافسل وجود نداشته باشد. همچنین دستگاه پتانسیل هافسل نیاز به الکترود اشباع سولفات مس دارد به گونه ای که به منظور اطمینان از قرائت‌ها باید در پایین الکترود کریستال‌های سولفات مس مشاهده شود. مفتول مسی متصل به دستگاه هافسل نیز باید به وسیله محلول رقیق اسیدی مرتباً تمیز شود. با توجه به استاندارد ASTM C876 سطح بتن را باید با محلولی که هادی الکتریسیته باشد کاملاً مرطوب نموده و تمام آب های اضافی را از روی آن جمع آوری نمود. همچنین باید زمان مناسبی را بین مرطوب کردن سطح و شروع آزمایش سپری کرد تا محلول هادی الکتریکی به درون بتن نفوذ کند.