بتن مقاوم در برابر آتش

بتن‌های مقاوم در برابر آتش، بتن‌هایی هستند که فرآیند ساخت و تولیدشان همانند بتن‌های استاندار است. اما نوع و جنس مصالح مورد استفاده در طرح اختلاط بتن‌های مقاوم در برابر آتش با بتن‌های معمولی متفاوت است. در این نوع از بتن به منظور بهبود عملکرد در برابر آتش از سنگدانه‌های مخصوص مثل سنگدانه‌های کربناته (سنگ آهک،دولومیت) استفاده شده است. این نوع از سنگدانه‌ها نسبت به دیگر سنگدانه‌های موجود از عملکرد نسبتا بهتری در برابر آتش برخوردار هستند. علاوه بر این، برای افزایش مقاومت بتن در برابر آتش از الیاف‌های پلیمری ( مثل پلی پروپیلن) نیز استفاده شده است. در کل آتش باعث تبخیر رطوبت موجود در بتن می‌شود. بخار ایجاد شده از این تبخیر برای تجمع نیاز به مکان بیشتری دارد. بنابراین تجمع بخارها در نهایت منجرب به ایجاد فشار انبساطی در بتن می‌شود. بدین ترتیب بتن ورقه ورقه شده و یا درصورت شدید بودن فشار، ممکن است بتن کاملا ریزش کند. حال اگر درون بتن از الیاف‌های تقویت‌کننده پلیمری (مثل الیاف پلی پروپیلن) استفاده شده باشد، این الیاف در دمایی معادل 160 درجه سانتی‌گراد ذوب شده و باعث ایجاد فضایی بیشتر برای تجمع بخارهای ناشی از تبخیر آب موجود در بتن می‌گردد. بنابراین فشار انبساطی دیرتر و با شدت کمتری در بتن ایجاد می‌شود و در نهایت بتن دیرتر دچار آسیب می‌شود. در بتن‌های مقاوم در برابر آتش می‌توان علاوه بر الیاف‌های پلیمری از الیاف‌های فولادی نیز استفاده نمود. الیاف فولادی به بهبود مشخصات مکانیکی بتن نیز کمک می‌کنند. در کل روش‌های زیادی برای مقاوم سازی بتن در برابر آتش وجود دارد، مثل افزایش ضخامت بتن ، استفاده از روکش‌های محافظ حرارتی پوشیده از رنگ‌های متورم شونده، استفاده از سیستم‌های تخته محافظ حرارتی و اعمال ملات‌های سبک توسط اسپری . برای دریافت بهترین عملکرد از بتن در برابر آتش باید نوع کاربرد و هدف مورد نظر مورد بررسی قرار بگیرد.