امروزه روشهای مختلفی جهت مقاوم سازی ساختمان ها وجود دارد که متناسب با ایراد و اشکال ایجاد شده در ساختمان می توان از هر یک از روشهای مقاوم سازی استفاده نمود. پارامتر تعیین کننده در انتخاب روش مقاوم سازی ساختمان صرفه اقتصادی آن، سهولت در اجراء و عدم اعمال تغییرات عمده در بخشهای مختلف ساختمان میباشد.یکی از روشهای مقاوم سازی سازههای بتنی استفاده از ژاکت فولادی میباشد. ژاکت فولادی میتواند در مقاوم سازی المانهای سازههای بتنی اعم از تیر، ستون و… به کار رفته و یا میتوان به عنوان یک روش کلی در مقاوم سازی ساختمان به کار گرفته شود.
ژاکت فلزی یکی از روشهای مقاوم سازی ساختمانها میباشد که ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری سازه، تاثیر قابل توجهی در وزن ساختمان ندارد. در این روش مقطع تیر و ستون در محلهای آسیب پذیرشان با استفاده از ورقهای فولادی تقویت میگردند. ورقهای فولادی توسط بولت به عضو مربوطه متصل میگردند.
روش اجرای مقاوم سازی با ژاکت فولادی
- اعمال تعمیرات لایه رویه تیر بتنی
- سطح بندی و تعمیر بخشهای صدمه دیده تیر با بتونه
- تنظیم اندازه ها و طراحی با تیر بتنی
- سوراخ کردن موقعیت تایید شده طراحی
- کاشت بولت در سوراخهای مورد نظر
- صافکاری و زنگ زدایی پلیت فولادی
- آماده سازی و اختلاط چسب
- اعمال چسب بر روی پلیت فولادی و تیر بتنی
- اتصال پلیت فولادی به زیر تیر بتنی
- فشرده سازی و فیکس کردن پلیت فولادی
- اعمال قاب نگهدارنده
- بازرسی از عملیات
- اعمال پوشش محافظ بر روی فولاد
مزایا این روش:
- محصورکردن بتن
- افزایش مقاومت برشی
- افزایش مقاومت خمشی
- افزایش مقاومت فشاری
- افزایش سخ امکان اصلاح اغلب مشکلات سازه ای در قابهای بتنی
- عدم نیاز به قالب بندی
- سرعت اجرای بیشتر نسبت به ژاکت بتنی
- گزینه مناسب برای محصور کردن بتن ستونها
- عدم وجود مشکلات معماری جانبی (کم)
معایب این روش:
- نیاز به پوششهای ضد حریق در سازههای مهم و افزایش هزینه
- زمان زیاد اجرا و عملیات متعدد کاشت آرماتور و جوشکاری در صورت نیاز به افزایش مقاومت خمشی و برشی
- هزینه زیاد
- نیاز به حجم زیاد گروت و عملیات تزریق
- عدم امکان اصلاح اتصالات در قابها