سازه‌های بتنی از سازه‌های پرکاربرد در سراسر جهان می‌باشند. از دلایل این موضوع می‌توان به سهولت اجرا، هزینه کم، عایق حرارتی و… اشاره کرد. عموما سازه‌های بتنی بارهای حاصل از نیروهای ثقلی را به خوبی تحمل می‌کنند اما مستندات به دست آمده از زلزله‌های قبل نشان می‌دهد که سازه‌های بتنی که با آیین نامه‌های قدیمی طراحی لرزه ای طراحی و اجرا شده اند عملکرد مناسبی در برابر زلزله ندارند.امروزه به منظور بهبود عملکرد سازه‌های بتنی موجود و مقاوم سازی ستون سازه‌های اسیب دیده در برابر زلزله از تکنیک مقاوم سازی با استفاذه از ژاکت بتنی به عنوان یکی از روش‌های بسیار مطلوب مقاوم سازی ستون استفاده می‌شود. ژاکت بتنی شامل لایه ای بتن، میلگردهای طولی و خاموت‌های بسته میباشد. در این روش المان‌هایی که دارای ضعف باربری می‌باشند با اضافه کردن آرماتورهای طولی و اجرا برشگیر فولادی و قالب بندی و اجرای بتن ریزی مجدد بهسازی می‌شوند. مزیت این روش نسبت به سایر روش‌های مقاوم سازی متداول گستردگی استفاده از آن در همه ی بخش‌های سازه میباشد. به طور مثال مقاوم سازی فونداسیون را نمی‌توان با ژاکت فولادی انجام داد یا به ندرت می‌توان در مقاوم سازی دیوار برشی از ژاکت فولادی استفاده کرد.
شرح عملیات مقاوم سازی ستون بتنی با ژاکت بتنی
- پاک سازی دور ستون از نما و گچ
- باز کردن زیر ستون تا نمایان شدن پی
- تخریب پایه ستون برای نمایان شدن آرماتور
- و بتونه کاری برای تقویت پایه ستون
- قرار دادن آرماتور جدید دور ستون به ارتفاع ستون
- قالب گیری و بتن ریزی
مزایای استفاده از ژاکت بتنی
- امکان اصلاح کلیه مشکلات سختی و مقاومتی در قاب‌های بتنی بطور همزمان
- اصلاح اتصالات در قاب‌ها
- امکان اصلاح باربری ثقلی ستون‌ها
- سهولت ایجاد پیوستگی بین اعضا
- عدم نیاز به پوشش ضد حریق
- دخالت ناچیز در معمار
معایب استفاده از ژاکت بتنی
- افزایش وزن قابل توجه در سازه
- افزایش ابعاد تیر و ستون‌ها و کاهش فضای مفید
- زمان زیاد برای اجرای طرح
- هزینه نسبتا زیاد
- نیاز به قالب بندی و عملیات اجرایی متعدد
