مقاوم سازی دال بتنی با مقاومت مشخصه پایین

“محاسبات سازه‌های بتنی همواره بر اساس مقاومت‌های طراحی صورت می‌گیرد.” هنگامی که مرحله طراحی سازه‌های بتنی به پایان می‌رسد مقادیر بدست آمده برای تنش‌های طراحی اعداد قابل اعتمادی است ولی زمانی که سازه به مرحله اجرا می‌رسد همواره احتمال رخداد خطای انسانی وجود دارد. در بعضی موارد می‌توان از این خطاها صرفنظر کرد زیرا اندازه آنها بسیار کوچک است. اما در بعضی موارد این طور نیست و بتن سازه جوابگوی تنش‌های وارد شده نیست.

تعیین مقاومت مشخصه بتن

این موارد با انجام آزمایش‌ها و نمونه گیری از بتن دال مشخص می‌شود. نمونه گیری از بتن صورتهای مختلفی دارد برای مثال نمونه گیری از بتن می‎تواند در مرحله مخلوط کردن بتن از میکسر صورت گیرد و یا نمونه گیری در کارگاه از بتن آماده انجام شود و یا حتی نمونه گیری از بتن 28 روزه سفت شده باشد که به این روش مذکور آزمایش مغزه گیری می‌گویند.

آزمایش مغزه گیری و تست فشاری بتن

در این آزمایش با دستگاه مخصوص یک نمونه استوانه‌ای از سطح بتن استخراج می‌شود و سپس در آزمایشگاه با انجام تست مقاومت فشاری مقدار مقاومت مشخصه بتن تعیین می‌گردد. دستگاه تست مقاومت فشاری بتن شامل یک جک میباشد که با سرعت مشخصی به نمونه استوانه‌ای از دو طرف نیرو وارد می‌کند و درست در لحظه شکست، دستگاه مقدار نیروی وارد شده را ثبت می‌کند. البته واحدی که مد نظر ماست بر حسب مگاپاسکال و یا نیوتن بر میلی‌متر مربع می‌باشد که نشان دهنده تنش وارد شده بر نمونه است. با تحلیل و بررسی نتایج آزمون مقاومت فشاری نمونه‌های برداشته شده از بتن تازه، می‌توان نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش مقاومت فشاری بتن اظهارنظر کرد.

در برخی شرایط که نمونه استوانه‌ای از بتن در دسترس نیست و تست مقاومت فشاری از نمونه مکعبی بتن گرفته شده است میبایست بنا بر مبحث نهم مقررات ملی ساختمان از ضریب تبدیل برای تبدیل مقاومت نمونه مکعبی به استوانه‌ای استفاده کرد. این ضرایب تبدیل طبق بند 9-5-3 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان مشخص میشود.

معیار پذیرش مقاومت مشخصه بتن

بتن از دیدگاه‌های گوناگونی باید بررسی شده و مورد تایید قرار گیرد؛ یکی از این موارد همین مقاومت مشخصه بتن است. مقاومت مشخصه بنا بر موارد گفته شده در بالا و طبق آیین نامه بتن ایران (آبا 1400) و همینطور ACI تعیین می‌شود.
در صورتی که نمونه بتنی مغزه گیری شده از دال، مقاومت مشخصه‌ای پایین‌تر از مقاومت طراحی داشته باشد بتن دال باید جایگزین شده و یا از روش های تقویت بتن استفاده شود.
اینجاست که بحث مقاوم سازی ساختمان و دال بتنی پیش می‌آید و روش‌ها و راهکارهای ارائه شده برای مقاوم سازی بررسی می‌شوند.
شرکت افزیر با ارائه سیستم‌ها و راهکارهای مقاوم سازی دال بتنیِ به روز و به صرفه در عرصه مقاوم سازی پیشگام است. این سیستم‌ها شامل سیستم ™FibraOne  و سیستم  ™Stela  می باشد.

سیستم مقاوم سازی ™FibraOne

در سیستم ™ FibraOne  با بهره گیری از الیاف کربن و رزین اپوکسی مقاوم سازی صورت می‌گیرد بدین ترتیب که ابتدا با پیدا کردن نقاطی که بتن دارای ضعف است و نشانه گذاری آنها یک لایه پرایمر اپوکسی روی سطح آغشته می‌کنیم، سپس نوار الیاف را در راستای مشخص شده می‌چسبانیم و سپس روی آن از رزین اپوکسی بهره می‌گیریم و در نهایت یک لایه محافظ روی سطح اعمال می‌کنیم.

سیستم مقاوم سازی ™Stela

در سیستم ™Stela از بست‌ها و ورق‌های فولادی بهره می‌گیریم، بدین ترتیب که ورق های فلزی پیرامون دال قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند. همچنین این ورق ها باید با بولت به خود دال متصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگر های خمشی و نیرو های برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند. ورق های فلزی پیرامون، علاوه بر ایجاد بافت یکپارچه و مقاوم در محل دال خردشدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.

مزایای استفاده از مقاوم سازی با ژاکت فولادی

•افزایش شدید مقاومت های مورد نیاز جهت مقاوم سازی المان مورد نظر
• بکارگیری این روش در هر بخش و طبقه از ساختمان میسر بوده و نیازی نیست که المان مورد نظر ( مانند ستون) از روی فونداسیون تا طبقه مورد نظر مقاوم سازی گردد.
•مصالح مقاوم سازی ارزان قیمت نسبت به سایر روش های مقاوم سازی ساختمان
• عدم تغییر در ابعاد المان بعد از مقاوم سازی و در نتیجه عدم تغییر در فواصل و فضا مورد نیاز معماری
• سهولت تقریبی در اجراء نسبت به مقاوم سازی با ژاکت بتنی