مقاوم سازی دیوار دارای باز شو

اگر بخواهیم دیوار سازه‌ای را تعریف کنیم باید بگوییم عضو سازه‌ای عمودی که بخشی از نیروهای جانبی و نیروهای ثقلی روی آن وارد می‌شود و ساختار صلبی دارد و روی کف سازه‌ای ساختمان سوار میشود. اما اگر قرار باشد روی این دیافراگم صلب بازشویی تعبیه کنیم چه می‌شود؟

ابتدا به صورت کوتاه درباره بازشو صحبت کنیم:

بازشو

بازشوها در سازه زمانی ساخته می‌شوند که قسمتی از سازه به منظور رفت و آمد افراد، تهویه هوا، نورگیر و یا تعبیه تاسیسات مکانیکی خالی گذاشته شود و با مصالح پر نشود؛ بازشوها ممکن است روی دیافراگم‌های افقی تعبیه شوند مانند داکت‌های لوله، چاله آسانسور و باکس پله؛ بازشوها بعلاوه روی المان عمودی نیز تعبیه میشوند مانند در و پنجره‌ها و کانال کولر که در اینجا درباره این بازشوها به بحث خواهیم پرداخت.

بازشوها روی هر عضو سازه‌ای کاهش باربری آن عضو را در پی دارند ولی تعبیه آنها اجتناب‌ناپذیر است و نمی‌توان به دلایل سازه‌ای بازشوهایی که در پلان معماری آمده است را حذف کرد، بلکه باید به مقاوم‌‌سازی این سازه‌ها پرداخت تا تنش داخلی کاهش یافته جبران شود.

مقاوم‌سازی دیوار دارای بازشو

به منظور مقاوم سازی دیوارهای دارای بازشو نخست باید به آیین نامه‌های طراحی بازشوها و مقاوم سازی فضای اطراف آنها که در مقررات ملی ساختمان مبحث چهارم و مبحث هشتم آمده است مراجعه کنید. در این آیین نامه به طور خلاصه اینگونه آمده که:

کمترین تعداد بازشو باید روی دیوار تعبیه شود و برای بازشوهای موجود باید حتما از اعضای سازه‌ای افقی بالای بازشوها استفاده شود که بارگذاری روی آن وارد میآید، به این اعضا نعل درگاه یا در لاتین به آنها Lintel گفته می‌شود که جنس آنها از چوب، آجر سوراخدار، قاب فلزی و یا اعضای بتنی افقی است و بارگذاری روی آنها بصورت بارگسترده مثلثی می‌باشد.

علاوه بر نعل درگاه روی بازشوها، کناره بازشوها نیز باید مقاوم شود که این کار با تعبیه میلگردها و یا کلاف‌های قائم صورت می‌گیرد؛

تعبیه میلگردها که خود دارای ضوابطی است که در آیین نامه آمده باید در کناره‌ها و در گوشه‌ی بازشوها تعبیه شود و کمینه درصد آن نیز باید تامین گردد و همچنین فاصله‌ی آنها تا لبه‌ی داخلی دیوار نیز باید رعایت شود.

تعبیه میلگردها بمنظور تامین شکل‌پذیری و جلوگیری از ترک خوردگی اطراف بازشو‌ها است؛ و نعل درگاه نقش کنترل خیز، نشست و ترک‌خوردگی روی بازشوها را دارند.

نکته‌ی اجرایی: در مورد بازشوی پنجره تعبیه میلگرد در چهار گوشه ضروری است ولی برای درها دو گوشه بالایی کافی است.

در صورت رعایت کامل موارد گفته شده در بالا بازشوها کاملا قابل بهره‌برداری هستند ولی در غیر اینصورت، بازشوها باید مقاوم‌سازی شوند.

برای مقاوم‌سازی می‌توان از روش تعبیه میلگرد در جاهایی که تنش زیاد است استفاده کرد تا کمبود میلگردها جبران شود، تعبیه میلگردها عموما بصورت افقی, عمودی و مورب در اطراف بازشو صورت می‌گیرد.

اما به منظور مقاوم‌سازی می‌توان از روش‌های نوینی استفاده کرد: در این روش‌ها که امروزه بسیار محبوب هستند از لمینیت‌های FRP بهره گرفته می‌شود.

روش مقاوم‌ سازی دیوار دارای بازشو با سیستم FibraOne

در این روش نخست نقاطی که به مقاوم‌سازی نیاز دارند مشخص میشود، سپس یک لایه پرایمر اپوکسی برای چسبندگی بهتر روی سطح مورد نظر آغشته می‌شود. ( محصولات پرایمر اپوکسی را می‎توانید از سایت شرکت افزیر تهیه کنید)

سپس رزین اپوکسی مخصوص لمینیت روی سطوح مالیده میشود و حالا نوبت به نصب لمینیت FRP است که بصورت نوارهای افقی و عمودی روی سطح چسبانده می‌شوند. (برای خرید لمینیت‌ها و رزین اپوکسی می‌توانید به سایت افزیر قسمت محصولات مراجعه نمایید).

در نهایت می‌توان بمنظور حفاظت سطح یک لایه پوشش ضد حریق روی دیوار اجرا کرد.

ویژگیهای بنیادی سیستم FibraOne

ارائه سیستم یکپارچه: به کمک این سیستم که از ورق‌ها، لمینیت‌ها و الیاف نسوز FRP بهره می‌گیرد می‌توان به یک سیستم سازه‌ایکپارچه دست یافت.

وزن کم: در این سیستم همراه با افزایش توان باربری وزن سازه هیچ تغییری نمی‌کند.

جلوه‌ی بصری: سیستم FibraOne کمترین تغییر را در جلوه‌ی بصری زیبای عضو مربوطه دارد.

تاب‌آوری بالا در برابر خوردگی: عضو بتنی که به کمک سیستمFibraOne   تقویت شده در برابر هجوم مواد شیمیایی مضر و خورنده مقاوم است.

کنترل ترک‌ها: در این سیستم احتمال ترک خوردگی به حداقل می‌رسد.

و در آخر مهمترین گزینه: یعنی بهینه سازی پروژه با صرفه جویی در زمان و هزینه‌ها.