از آنجایی که کشور ایران در منطقه لرزه خیزی قرر دارد، نیاز به کنترل سازه ها در مقابل این حوادث طبیعی روشن است. از طرفی کنترل نیمه فعال روشی موثر در کاهش بازتاب سازه ها بدون نیاز به منبع عظیم انرژی است، بدین صورت که وسیله کنترل کننده با صرف مقادیر ناچیزی از انرژی، مشخصات فیزیکی خود را بنحوی تغییر می دهد که بیش ترین میزان انرژی را جذب کرده و مانع از جذب این انرژی توسط المان های سازه ای و در نتیجه خرابی و خسارت می گردد. استفاده از میراگر نیمه فعال هیسترزیس (Semi-active Dampers)، از جمله روشهای کنترل رفتار دینامیکی یک سازه در اثر بارهای لرزه ای زلزله یا باد و … می باشد. عملکرد این میراگرها همراه با یک سیال داخل محفظه که ویسکوزیته آن توسط میدان مغناطیسی الکترونیکی (Magneto-Rheological Dampers)، کنترل می شود. با اسفاده از این میراگرها امکان بهینه سازی تغییرمکان و نیروی ذخیره شده امکان پذیر می گردد.
میراگرهای نیمه فعال همچنین می توانند برای کنترل (Monitoring) انواع سازه ها مورد استفاده قرار گیرند.
