وال پست با مقطع نبشی

ضوابط اجرایی طبق پیوست ششم نشریه 2800 و نشریه 819 درباره وال پست‌ها:

– اتصال اجزای غیر سازه‌ای و تکیه گاههای انها باید به گونه‌ای به سازه مهار شوند که بتوانند نیروهای جز غیرسازه‌ای را در جهت خارج از صفحه به سازه منتقل کنند و تغییر شکلهای ایجاد شده در آنها را بپذیرند. مسیر انتقال بار در این اجزا باید باید دارای مقاومت و سختی کافی بوده و محل اتصال به سازه، ظرفیت تحمل اثر موضعی بار را داشته باشد. استفاده از اتصالات جوشی یا پیچی و نظایر آنها مجاز است ولی نباید از مقاومت اصطکاکی ناشی از بارهای ثقلی استفاده شود.
– فواصل بین وال پست‌ها را می‌توان بر پایه محاسبه ظرفیت خمشی دیوار با فرض شرایط تکیه‌گاهی لبه‌ها و اعمال بار وارد بر دیوار تعیین نمود.

– وال‌پست‌ها به هیچ وجه نباید به نبشی‌های تعبیه شده در تیرها که تنها جهت جلوگیری از حرکت خارج از صفحه نصب شده‌اند جوش شوند.

-اتصالات وادارهای قائم به کف و زیر سقف، به ترتیب باید مفصلی و تلسکوپی باشد. به منظور ایجاد اتصال لغزشی (تلسکوپی)، به هیچ عنوان نباید وادار قائم به نبشی‌های تعبیه شده به منظور ایجاد اتصالی تلسکوپی در زیر سقف یا تیر موجود، جوش شوند.

– برای مهار تیرک‌ها یا وادارهای افقی، می‌بایست در نزدیکی ستون‌ها، وادارهایی قائم اجرا شود. تیرک‌ها می‌توانند با اتصالات جوشی به وادارها نصب شوند. در صورت نیاز به اتصال وادارهای افقی به ستون‌های کناری، می‌بایست از اتصالات کشویی استفاده نمود. تیرک باید به طور کامل روی دیوار بنشیند و اﺗﺼﺎل اﻧﺘﻬﺎی ﺗﯿﺮک ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺸﯿﻤﻦ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ در راﺳﺘﺎی دﯾﻮار همراه باشد.توجه نمایید که بار ثقلی دیوار فوقانی نباید به تیرک منتقل شود.

– توجه کنید که به منظور عدم ایجاد مانع برای تغییر شکل تیر در ناحیه مفصل پلاستیک، وادار انتهایی جهت مهار تیرک افقی، باید حداقل در فاصله یک متری از بر ستون، ایجاد گردد.

– جداسازی دیوار از ستون و زیر سقف  باید با استفاده از مصالح متراکمی چون پشم سنگ ویا پلی استایرن، انجام گردد.

– جهت کنترل حرکت خارج از صفحه دیوار، می‌توان از ناودانی، بست‌های ارتجاعی و همچنین نبشی‌های جوش داده شده به هم، استفاده نمود. المان‌های کنترل کننده حرکان خارج از صفحه دیوار، می‌توانند با استفاده از اتصالات پیچی و همچنین جوشی، به ستون و زیر سقف یا تیر موجود، نصب شوند.

– اتصال نبشی و یا ناودانی کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار به تیر و ستون‌های قاب موجود، به هیچ عنوان نباید با استفاده از تفنگ میخکوب انجام شود، زیرا ممکن است بتن آسیب ببیند. بهترین روش اتصال نبشی و یا ناودانی به تیر و ستون‌های مورد نظر، سوراخ نمودن جای میخ یا پیچ ا از قبل با استفاده از دریل است.

– در دیوارهایی دارای بازشوهای بزرگ‌تر از 2.5 متر، اجرای وادار و نعل درگاه در کنار بازشو، الزامی است. اما در صورتی که ابعاد بازشو کمتر از 2.5 متر باشد، می‌توان با استفاده فریم فلزی بازشو که از مقاومت مورد نیاز برخوردار است استفاده نمود و از اجرای وادار در کنار بازشو، صرف نظر نمود.

جزئیات اتصالات وال‌پست‌ها

طبق پیوست ششم، اتصالات اجزای میانقابی به قابی که درون آن قرار گرفته شامل نبشی‌های منقطع، نبشی‌های پیوسته (برای ساختمان‌های با اهمیت بالا)، رول‌بولت‌ها، بست‌های ارتجاعی، بست دیوار و میلگردهای بستر می‌باشند.

نبشی‌های منقطع: نبشی‌های منقطع به کمک رول بولت‌ها به قاب متصل می‌شوند ولی نباید با وال‌پست و دیوار اتصال گیردار داشته باشند و تنها باید جابجایی خارج از صفحه دیوار را مهارکنند.

نبشی پیوسته: کارایی نبشی پیوسته شبیه به کارایی نبشی منقطع است با این تفاوت که برای ساختمان‌ها با اهمیت زیاد بکار برده می‌شوند.

بست‌های ارتجاعی: بست ارتجاعی یا بست رادیکالی به کمک رول‌بولت‌ها به ستون و بلوک‌ها متصل شده و با برخورداری از خاصیت فنری، حرکت درون صفحه دیوار را فراهم می‌کند.

میلگرد بستر: میلگرد بستر در دیوارهای سفالی، سیمانی، آجری این روش اتصال رایج تر است. میلگردهای بستر بصورت افقی روی بلوک‌ها سوار می‌شوند و اتصال گیرداری بین میلگرد بستر و دیوار وجود ندارد، تنها اتصال میلگرد بستر اتصال جوشی با وال‌پست‌های کناری و میانی می‌باشد.

برای آشنایی بیشتر با میلگرد بستر، پیشنهاد می‌گردد تا مقاله جامع ” تفاوت میلگرد بستر با وال پست” را مطالعه فرمایید.

در ادامه جزئیات اجرای وال پست با اتصالات کشویی و همچنین اتصالات  ارتجایی، در قالب عکس، آورده شده است.